Bugün aramadın yabancı...

Biliyorum çok düşündün aslında,

Gölgenle kalbin arasında kaldın,

Gitmek kolaydı ya dönmek...


Zaman çalınmaz paylaşılırdı,sevgili olmayanlar ayrılmazdı...

Hiç sevgili olmamıştık senle,

O yüzden hiç ayrılmamıştık da...


Uykun gölgene düştü,düşlerin karanlığa,

Umutlarını denizlerde yitirdin

Aşklarını kör kuyulara gömdün

Şimdi yalnızlığın demin/desin...

Dibe vurdun,denizin dalgaları nasıl kayalara çarpıyorsa

Gölgenle düşlerinde öyle çarpışıyor her gece...

Yine kesik kesik iniltili uykularını uyuyorsun

Yine kızıyorsun kendine,öfkeni kusuyorsun...

Hani güçlüyüm ben ne fırtınalar atlattım diyordun/ya okyanuslarda

Gönül okyanusu bu benzemez mavilere...

Mavi derindir,gri olduğunda kopar fırtına

Yürekse kararır yavaş yavaş

Kanın çekilir hissedersin..

Gün ışığı bile ağır gelir gözlerine

Kaldıramazsın onca yükü,taşıyamazsın

Sonra diner yürek fırtınası ama maviye çalmaz gönül/ün rengi...

O karartı kalır ,her gelenin ardından iziyle kalır...

Suskun dilin ya yüreğin...

Susmaz o başlamıştır bir kere yürek yangını

Yanmadan tüm uzuvlar sönmez...



Yabancı;

Zaman çalınmaz paylaşılırdı,sevgili olmayanlar ayrılmazdı...

Hiç sevgili olmamıştık senle

O yüzden hiç ayrılmamıştık da...


Bense yoğunluğun/dayım hayatın

Günlük telaşeler ,koşturmalar

Yaşam kaygısı...

Başka bir yabancı merhabasında kaldım bugün

İçtendi,samimi,beklentisiz...

Onunda bir yabancı acıtmıştı canını

Bütün yabancıların canı yanmış başka yabancılardan...

Herkesin uykuları kesik kesikti,

Bitmek bilmeyen karanlık geceleri vardı...

Gün ışığı saklardı tüm geçmişlerini...