Bir acı, bir ateş, bir volkan içimde kaynayan
Dinmek bilmiyor bir yara içimde kanayan
Bulunmuyor bir hekim bu acıyı anlayan
O meçhuller ki vatan için ölüme meydan okuyan
***
Ahmed’i, Mehmed’i, Ayşe’si Fatma’sı çoğu şehit çoğu gazi
Onların anlına yazılmış herkese nasip olmayan o yazı
Bu topraklar ıslanmıştır gözyaşı ve kanla
Yazılmıştır bu milletin tarihi şerefle ve şanla
***
İstiklal ve hürriyet Türkün yürüdüğü yoldur
Atılan mermiler iman dolu göğsünde patladı
Elinde tuttuğu sancağı kalbinin üstünde sakladı
Son damla kanı da sancağı elinde şehadet şerbetini içti öyle aktı
***
Çanakkale benimdir ben de Çanakkale’yim
Sahibidir atam dedem o yerlerin toprağın
Adını kale koyduk çamuru imanla yoğrulmuştur
Ey gafil çıkamazsın o tepeleri yolları çok yokuştur
***
Doğduğum büyüdüğüm bu toprak bu vatan
Sanki feryat ediyor gökyüzüne bak diyor
Seni yok etmek isteyenler dalga dalga geliyor
Ey hak imanın karşısında karlar gibi eriyor
***
Elinde tuttuğu dipçiği olmayan tüfeği beş mermisi bir de kasaturası
İçinde eksilmeyen vatan, bayrak sevdası
Hür doğup hür yaşamak bu onun TÜRKÜN tek arzusu
İçinde saklıdır o günlerin eksilmeyen acısı

Mustafa Uz