Kabahati arama orada burada sakın dostum,
Kabahatin yeridir senin elin ve dilin,
Harama uzanırsa durmadan o elin;
Yalanı, gıybeti, küfürü söylüyorsa da o dilin…

Kalbin zikretmiyorsa senin Rahmanını,
Kurtar bir an evvel iblisten yakanı,
Yaradan affeder her daim onu anıp da yalvaranı;
Sen hiç gördün mü,duydun mu,musallada yatmadan bu âlemde kalanı ?..

Nasıl hebâ ettin bilmeden geçen o yılları,
Gözlerin arasın cennete giden yolları ve dostları,
Hiç mi bir gün duymadı minarelerde okunan ezanları?
Rabbin nasib etsin sana mü’min olan o dost kulları…

Zaman olur ki ağlamak istesen de ağlayamazsın,
Susuzluğun seni yakar bitirir bir testi suyu içsen de kanamazsın,
Elin, dilin hala aynıysa sen doğru yolu asla bulamazsın,
O kafayla gittiğin müddetçe de sen mü’ min bir kul olamazsın …

Koşuyoruz sonunun nasıl ve nerde biteceğini bilmediğimiz yolda,
Koşuyoruz belki bir dost buluruz diye bilmediğimiz bir yolda,
Koşuyoruz belki de ilk ve son koşumuz olan bilmediğimiz bir yolda…


Mustafa UZ – 25Mart 2018