Ey evlat yürüdüğün yollar sanki taşlı, çamurlu ve dikenli,
Sormadın bir kere olsun yanındaki yol arkadaşına ne iş yapar ve nereli?
Ey evlat sen gittin gideli çalmıyor hiç kimse kapımızı, ne Ali, ne de Veli
Neden bir başına bırakıp da gittin evlat hasretiyle yanan bu anayı…
***
Ey evlat komşunun kapısında bebeler bir olup gülerek koşup oynuyorlar,
Onların seslerini, cıvıltılarını duydukça beni kalbim kanıyor,
Oturduğum kapı eşiğinde herkes oğlun nerde diye seni soruyor,
Kimileri de benim bu halime bakıp bakıp gülüyor…
***
Ey evlat rahmetli babandan kalan onun kokusuyla yaşadığım evimizi neden viraneye çevirdin?
Bilmediğin, dost sandığın bir elin sözüne kandın, yaban ellere gittin,
Bu bahtsız ananı dosta, düşmana rezil ettin,
Her dem yollarına bakıp, evlat hasretiyle yanan ananın yüreğini incittin…
***
Yaşadığım müddetçe sana asla beddua etmeyeceğim,
Zamanı gelince ben de ahrete göç eden eşimin, babanın yanı başına gömüleceğim,
Ey evlat, bir ana olarak senin için son nefesime kadar ALLAHIMDAN mağfiret dileyeceğim,
Rabbimden tek dileğim odur ki, seni son bir defa görüp,öylece kefenimi giyeceğim…


Mustafa UZ (11 Aralık 2017)

(0546) 801 73 99