YARIM KALMIŞ BİR HİKAYE
Tutanaksız bir sevdanın iki yüreği
Bitimi belki de tüm yalnızlığın Ve dirayetsiz hükümlerin izafi izdüşümü En az kendin kadar Ne varsa biriken Eşkâli belirsiz ne de olsa Tanınması mümkün olmayan O suretler derinden bakan Dokunuşuyla can yakan… Tutkunun terki Çarkın dönümü Yalıtılmış ve naif bir mefhum Adı olmayan Bir nebze de olsa dünyayı unutturan. Kıdemli bir o kadar Zafiyeti insan olmanın İçten içe özlem kokan. Kaldığında bir başına O aynalar başladığında kovuşturmaya Ve derken durur o kâfir zaman. Titrek ellerin titrek dokunuşları İnceden inceye yürek sızlatan. Yürek ve insan İnsan ve hisseden umarsızca Yadsımadan tüm varlığını. Bir kıvılcım bir kıvılcım daha derken Duygular bir bir yanıp sönerken Bir yanı eksik belki de Çoktan yarım kalmış bir hikâye. |