Kalbin letafetinde uzlete ulaşmalıydıBazı İnsanlar beyaz kanlıdır Evet, ne hazindir ki maalesef Bizzat böyle bir darboğazın içinde saplanmışlardır Her İnsanın kendilerinin nezdinde Hürriyet hakları olduğuna inanırlar Yoksa eğer hor ve hakir görerek ruhi sarsıntı yaparlar Böylesi Zavallı ve bedbin ruhlu kanlar Kendi heves ve hevaları adına sınır tanımazlar Karun havasında ve oldukça pervasız bir çalımla abanırlar Toy ve taze Nefesleri avlamayı severler Her türlü nefsi tatmin aracı görürler, büyülerler Alaladıkları imkân ve güçlerini erişilmez addedip, vaat ederler Görsellik Bakımından, cezp etmek açısından O kadar ileri giderler ki sanki meşruiyet sahibidirler Kapital sahiplerini ve devlet görevlilerini etkisiz hale getirirler Zavallı Birey olan milletin ferdini Mahkûm ederek darboğaza sürüklerler Ölüm ellerinde olsa parlayacak olan yangına körükle giderler Nemelazımcı Sırnaşık, pişkinlikte sınırsız olan Bu kesim marjinallik adına sükse yaparlar Huzur ve sükûnu bozmak adına, şiddete ve anarşiye saparlar Oysa Zaman aynı ritminde Mekânlar farklı olsa bile, insan anlamda kalmalıydı Mütemadiyen o heveslerinin zindanında yaşamamalıydı El hak Ruhunu anlamalı, Kalbin letafetinde uzlete ulaşmalıydı Hakkın sofrasında, halin muhabbetini aşkla solumalıydı Ne derviş Ne kemali yet erbabı Ve ne de ermiş telakkilerinden vazgeçmeden İnsan iklimine öncelikle azimet mükellefiyeti dikilmeliydi Umutlar Toprağın bereketinde İdrak gayretinle her vakit filizlenmelidir Ölümün serinliğinde tefekkür rüknü hiç ihmal edilmemelidir Olur ya İnsan bu bazen Yanılacak ve şaşacak ancak hali anlayacaktır Dost meclislerinde yargıçlık bireyin tekelinde asla olmamalıdır Her an Müşavere yapacak Kalbi üzmeden şefkatini kalbe akıtmalı Rızayı bari için külfetin güzelliğinde O’nun aşkıyla kucaklaşmalıdır Mustafa Cilasun |