Sensizlik ve Ben
Gözyaşlarım birer mısra olup,
Akıyor dert yüklü şiirlere. Şiirler yaralı gönlümden kopup, Taşıyor karalara bürünmüş nehirlere. Sen benden gittin gideli, Acılara boğuldu bu beden. Sensiz ararken eceli, Uçurumlarda kayboldu bu ben. Donuk gözlerle bakarken ardıma, Sensizliği görüyorum karşımda. Sen bensiz mutluluğu ararken, Benim gönlümse sensizlikle firarda. Boğuluyorum anlamsız duygularda, Geçmiş ile gelecek arasında. Ne tutunacak bir dal var, Ne de hayatımı anlamlandıracak bir sen. |
ömür....
eksilen zamanın kırıntısı...
özlemlerin coştuğu hudutsuz mekan...
ve sen...
can dostum..ömrümün yoldaşı...sen...
geçmişimin sevdası umudumun şahidi..
evet sen..yüreğimin yarısı..seniçook seviyorum...