her yer benim aslındaben evimi sırtımda taşıyorum duvarlarımda yok , sınırlarımda başımın üstünde gök kubbe her yer benim aslında misafirdir herkes gönlümün baş köşesinde dekor değil ağaçlar, kuşlar deniz yanıbaşımda birkaç adımlık mesafade geceleri karanlığı dert etmem yıldızlarıda asmışım tavanıma gözlerim en güzelinde manzaranın en güzelinde rüyalar ormanındayım şu aralar yolunuz düşerse beklerim gerçeklerden çok uzakta düşlerin tam içinde... |