gittiğine bir inansam belki gel diyeceğim sana


şuramda tam şuramda
"hayır gitmedi" dedikçe ıslak bir fısıltı
yumruk yaptığım elimi
tam soluma bastırdıkça
gidemezsin


biliyorum;
arı gibi başka çiçeklerde gezerek
peteğine doldurduğun aşk sözlerini savurursun rüzgâra
her renk göze
ben gibi bakar
ben gibi görürsün kendini
ve gelirsin geri sevgili


öyle bir geliştir ki bu
suyun içinde nefessiz kalan martı misali
öksürerek, tıksırarak
ayağımın dibinde son nefesini verir gibi
gelirsin.


’bir gitsen’ dediğim zamanlarda
"işte şurda" dediğim sol yanımı
söküp atasım gelir o zaman
"al" diyesim gelir
"al" hayrını gör be mübarek
yetmedi mi dönüşlerin.


bilmiyorsun, asıl gidişlerin değil, dönüşlerin öldürür beni


her gelişin ’ hayır’ direnişlerimi kırar acımasızca
isyan bayrağım indirilir
sırtıma yediğim oklar umursanmadan
barış bayrağı dikilir yerine.


tüm militanca görüşlerim
kendini yalancı çıkarır
yeniden alfabeyi öğretmeye başlarım
yüreğime


A derim

A ş k olur adı


B derim

Biz olur tadı


C desem

Can bedenden akar gözlerine


G desem

gitmeler sarar adımlarını yeniden

Ve her gidişinde ölmem de
dönüşlerin öldürür beni sevgili



Ayvazım DENİZ