DİYAR-I SONSUZLUĞUMA
ey sultanım
saplayıp yüreğime bir küçük şehri sen aramızdan gideli onüç ay onaltı gün oldu tam beş mevsim geçti sesinden ırak gülmüyor değilim artık bak gülüyorum şimdilerde aklım yüreğime karışarak ey sultanım beklenen yolcu geldi görsen sevinçten bayılırdın inanki yumul yumul elleri bir cıvıltılı peri ey sultanım kıvırcık kuzun afet-i devran küsmeye hazırlanıyor her an uzadı delikanlılar bir nevi oldular birer güzalıcı selvi ey sultanım özlemin bir kuş yüreğimin semalarını gezer durur seninle zamanın durduğu kareler gülüşlerime katık kaynağı sen olan bizdeki sular kuzucuklarında birer çağlayandır artık 29/08/2014 ali rıfat arku istanbul |