2
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
2046
Okunma
Ey ,sevgilinin saadet Güneşi;
Artık :
“Acılar ”Öldü
Yokluğu,küllenmiş aşk ateşi ile alevlenirken
Yangınları;ah yangınlar “celallendi”yüreğim
“Acılar ”yerinden doğruldu, “kader” kaşlarını çattı
Ey ,sevgilinin saadet güneşi; Aklını başına al,al!Diyor
Ey, başımı secdeye koyduğum“yüreğimin” kıblesi,
“Avuçlarımda ”yükselen gözyaşlarımın “salasını ”duy
“Sen”Bir kere öldün, “
“Ben”Bin kere öldüm, “
Hani ’Seviyorum.’ Demiştin
Aşkını
sevgini
Titreyişini
Şefkatini….
Yollarını gözlemeye dayanacak gözlerimin takati yok….
Ve ince bir sızı….
Sessizce bir inleyiş…
Bir vuslat“Arzusu” aha tam şuramda
Sessizlik bir çığ gibi büyüyor ,
Duvarların “Dili” artık sustu,
Ne bir ses nede bir seda
Ne de bir ümit kırıntısı kaldı senden...
Ya Rab “Dinsin”artık bu gaflet....
Remziye ÇELİK
28.08.2014-18.28
5.0
100% (8)
Cevap Yaz