HOŞÇAGEL
Kirpiklerinde yaş olup aksam yanağına
Şiir olup savrulup düşsem kulağına Gül bahçende gül gülde bülbül kanadında Rüzgar ol bağışla gel HOŞÇAGEL Bitsin yıllara küskünlüğüm Kökler saldır çöl susuzluğunda gülüm Ah ölmeden yetiş bitsin sürgünlüğüm Can özüm öksüzüm gel HOŞÇAGEL şiir sahipsiz sahipsiz kelimeler Sensiz yalnız cümleler Zaman habersiz deler geçer Uyandır ölüm uykusundan gel HOŞÇAGEL... Bacanlı... |