Gece üstüme çöktü yine
Yağmur konuşur, ben susarım.
Bazı yaralar kapanmaz
Sadece kabuk bağlar

Yağmur anlatır beni sana
Her damlası bir çöküş
Kalbim enkaz, adın üstünde
Yıkıntılarım hep bir bitiş
Islak kaldırımlar gibi
Yetim hislerim
Ne tutsam elimde kalır
Kaybettim kendimi

Dualarım döner
Dumanım tavana çarpar
Sen gittin ya, bu şehir
Artık bana dar,
Aynalarda yüzüm yok
Gözlerim tanımaz beni
Bir ben vardım eskiden
O da öldü, sen gideli

Yağmur anlatır beni sana
Her damlası veda
Her damlası ağır
Bu kalp artık sağır
Yağmur anlatır beni sana
Islanır gece, ruhum donar
Gelsen bile tanımazsın
Ben yok oldum çoktan

Bir çığlık var içimde
Ama ses yok
Herkes mutlu gibi
Ama biz yok
Zaman akmıyor artık
Saatler mezar taşı

Adını anmasam bile
Kalbim seni bağırır
İnsan alışır derler
Yalan
Sadece susmayı öğrenir
Ve içinden yavaş yavaş
Kendini siler

Geceler şahidimdir
Uyku düşman bana
Rüyalar terk etmiş
Uyanmak ceza
Bir fotoğrafın kaldı
Kenarı ıslak
Bakmaya kıyamadığım
Ama atamadığım
Sokaklar soruyor
“Niye sessizsin?”
Cevap yok, çünkü içimde
Sen yoksun,
Sen artık bensizsin

Yağmur anlatır beni sana
Her damlası mezar
Her biri intizar
Bu hikâye burda yanar
Yağmur anlatır beni sana
Bu son beni tanır
Çünkü bazı aşklar
Sadece hatıra kalır
Yağmur son defa beni sana anlatır
Sonra yokluğumda gözyaşların ıslanır

İ.Bacanlı