Kalbimde olanla ağzımdakini birleştirdiğimde o benim,
Ama henüz kimliğimdeki bende böyle bir özellik göremedim,
Belki de olacak, öncelikli şartı susmaktan geçiyor ama,
O da bana zor gibi, konuşmadan durulamıyor dünyada...

Yine de diyorum ki dünya bir okuldur, elbette isteyene,
Sınıfta kalmak da var geçmek de ama genellilkle bizde,
Kopyayla yol almak gibi bir aymazlık da var, o aşıldığında,
Medeni mi olacağız? Bunun doğru cevabı yoktur aklımda...

Her insan kendi ölçüsünde idealist de olabilir, anlayalım,
Bize basit gözüken o insan hayatının amacıdır, anlayalım,
Onları kendi perspektifinden görmeyi başarabilirsek de,
Kendimizi tanımanın yolundayız demektir artık, elbette...

Güzellikleri bilmek ve zamanla özümsemekle bizizdir,
Bu göz neyi görüyorsa onun içinde var olan kendimizdir,
Hayata nasıl bakarsan öyle gider demişse de atalarımız,
Kendi sözümüzü kendimiz üretelim, artık çağdaşlarızdır...