MUTLULUK KAPISI
MUTLULUK KAPISI
Sevgi güneşi içen; ruha armağan gibi İnsanlık ırmağından gönülden gönle akar Vefayla artar duygu, yakıcı volkan gibi Güneşe bakmayan göz, sevgi dünyasında kör! Dil yanar yürek yanar, ufuk yanar gül açar Güle aşk yakan bülbül seherde figan saçar Dikene göğüs geren âşık tevekkül biçer “Hazreti Eyüp Sabrı” varsa; sen yanmayı gör! Tanrı katı gerçeği; değişken dünya yalan! Son olsun kış uykusu, uyan insanlık uyan Varlık denen hakikat içsel boşluğa derman Mutluluk kapısını, var git dingin gönle sor! Sevgi yolu bir güneş, ömür yetmez yaymana Dostluk volkanik ateş, farkındalık aymaya. ‘Barış Gülü’ ek, sula; gonca gonca saymaya. Her çocuk bir gelecek; yanılıp olma nankör! Acı tatlı içerken, yanıp yanıp pişerken Olgunluğun yolunda, gül oduna düşerken Vefa yüklü heybenle, nice dağlar aşarken İnsanlık hırkasını, dostluk yumağından ör. GÜLŞEN ŞENDERİN |