Paslı menteşelerin sıkışıklığında daralıyorum…Sabahın yorgun karanlığı ve çiseleyen yağmur damlaları saçlarımda ağırlaşıyor.Rengi solmuş kabanımın içine kadar sokulan rüzgârdan ürperiyorum.Yabansı bir sessizlik benimkisi kendime. Müphem bir duygunun kıskacındayım.Susmanın derinliğinde susuyorum.Umuda kanat çırpan sol yanım kırık.Tenime değdim “sensizlik” kokuyor. … Bu sonbahar günü yüreğim şu an kırlangıç.Hafifledi canım.Ürkek bakışlarla gökyüzünde kanat çırpıyorum.Göç mevsimim geldi sıcak iklime doğru;tir tir titrese de yüreğim.Göç vakti… Al beni ! Al beni kanatlarının altına ! Al beni kanatlarının altına deli rüzgâr ! Al beni ! Başım düşüyor Susmanın derinliğinde susuyorum Susmanın derinliğinde…
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
'Umuda kanat çırpan sol yanım kırık.Tenime değdim “sensizlik” kokuyor.'
Her şey sustukça karanlığa çekiyor yüreği be üstat. Ve sadece senin de bildiğin ve yaptığın gibi derin bir ahhh çekebiliyoruz sadece susarak... Ah o susmalar hep derinlik kazanır kazanır da uçurum olu çeker alır bizi, kanatlarına alıp götürmek yerine, derinlerine. yaşayamayız kendimiz başkalarının bize seçtiği hayattan başka. Yüreğini ayakta alkışlıyorum yürekten değerli dostum, geçenin bu saatinde beni hüzünlerin içine sürükledi hiç çıkamadığım. kalemin var olsun emi... Sevgi ve muhabbetle...