Yemin...
Bir giysiye girmiş
bakmışlar ona tezahür bir damga vurmuşlar derisinde boş yer kalmamış yazdıkları yazılardan... Soldu bahçe onu görmekten göremediğim kadar gördü o kavramaktan korktuğum soğuklukla doldu biçimini aldı demir sıcağından dikenler yaşlanmaz hiç kırmızıyla hergün bulaşarak kalbimin gri tabakasına yalanlarını silkeler aşk... Beklemek kırılan bir dalda ağaç sanmak, ağaç olmak kurduğum salıncaklar çürüdü beklediğim ağacın dallarında. |
Yürek sızısıdır aşık olana..
Sözünü tutmak da asildir yemini olana..
Bu duygularla beğeniyle okudum dizelerini arkadaşım.
Selamlar alkışlar İzmir'den..