Ve Kadın‘’Ey mart kokulu yâr Bu ne hasrettir böyle…’’ İçine çeker gibi çekti bütün vakitsiz sancıları Gözleri nem kuyusu Bir yandan çığlık Bir yandan dehşet-ü figan yokluğu sevgilinin. Ağlamayı keşfettiğinde kadın Bütün bulutlar utandı… Ağladı kadın, Fırtınalı bir nisan yağmurundan boşalırcasına… Sonra şiiri keşfetti kadın Bütün kelimeleri yalnızlıkla yoğurdu Tadı ekmek gibi, aş gibi… Gitmeyi keşfetti kadın Bir cümlede bütün şehirleri yıkmak gibi… ‘’ özlemleri keşfetti kadın Söğüt yaprağının narin damarlarında gecelemeyi Sırat köprüsünde yürür gibi.’’ -Yarım kül- Sonra yandı kadın alevler içinde Üzerine atıp bütün beklemeli hengâmeleri Yandı… Yıkıntıları toplayıp avuçlarına Göz kapaklarına sürdü merhemsiz; yar, yaralarını. Son baharlardan bahardı. Düştüğünde toprağa kanamalı ağrıları Sonra beklemeyi keşfetti kadın Gelmese de beklemeyi… Aslı kadındı tüm şiirlerin En güzeli hasretin sancısıyla düşendi kadının rahmine Zor bir doğum Özletme. |
....................................................Rudyard Kipling.
ŞİİRİNİZİ BEĞENDİM... .......................... Saygı ve Selamlar..