SEN DİYE DİYE YOK OLDUM
Sen diye diye yok oldum ben.
Benliğimi kaybettim ,belkide sustu bilmiyorum. Tat alamaz oldum yediklerimden içtiklerimden. Güldüremedi hiç bir şey beni senden sonra. Heyecan katamadı hayatıma. Dokunamadı kimse,ama hiç kimse sınırlarıma. Ben sen diye diye yok oldum. Hiç bir sesi işitmedim sanki,işitmek istemedim. Yada hoş gelmedi kulağıma senin sesin kadar. Kokuları alamaz oldum,hala o kokun burnumda. Başka kokular karışıp ta yok olsun istemedim. Geceye seninle uyudum,sabaha seninle uyandım. Yüzümde tatlı bir tebessümle. Ben sen diye diye yok oldum. Sana çıktı hep açtığım kapılar. Diğerlerini hiç aralamadan kapattım. İstemedim senin yerine kimseyi hayatımda. Dokunmak istemediğim hiç bir bedene el uzatmadım. Saklı kaldım ,sustum ebedi sustum. Ben sen diye diye yok oldum. Garip bir sızı girdi yüreğime bu gün. Yerimden doğrulup resmini alamadım. Dokunmadım uzaktan resmine takılı kaldım. Bana bakıyordun sanki gel dercesine. Ben sen istedin de ne yapmadım. Ben sen diye diye yok oldum. İşte şimdi sensiz gitme zamanı. Sana gelemedim belki ama, senin bir gün geleceğin yere gittim. Üzerime dökülen her kürek toprakta. Kalan aralıktan baktım sen geldin mi diye. Yok gelmemiştin,çok korktum sensiz gidiyorum. Dedim ya ey sevgili, ey yüreğimin efendisi. Ben sen diye diye YOK oldum................ |