ÖYLESİNE BİR ŞİİRZaman derin bir suyun iz açılımı koyaklarda vurdukça dalga ,güçlenen zemheri bir kışın içinde kor saçılımı kan kusarken şerbet içiyorum ,görünen bir tırtılın yaprağı kemirme savaşımı kelebeğe döneceği anı beklerken ipeği zehirli dilinden örerken,yoksa kaçışımı pejmürde bir kanat eğrisi deseni çizerken bir günlük yaşamın sırat kıyısından hatıratlar uçuşturmak sahte gökyüzüne sahne boş,yazar kimliksiz kirli yakasından Epiksellik dışı sergilem yeryüzüne çalsın mitsel tanrılar pan larını kırılmış kanatlar yağsın yeryüzüne amaç ders vermekse insanoğlunun leş yanlarına hadi kan kırmızı balon uçuralım gökyüzüne bir çırpınış bataklık güllerinden devindikçe battıklarına gam son damlaları akacaktır pınarlarından çamurun izi kalsa da yalana hala zam vurdumduymaz iniltilerle kan emerken şah damarı yırtılmış kangren zevkle ömürleri çekerken geriye bırakılan sadece utançlı bir an yırtımış yüzlerde kalmayan nur/un keskin sirke modeli bir yansıması içine dönüp af dilemesi gerekirken çatlak davul misali karması kime denilebilir ki aç gerçek yüzünü anlat içindeki gerçek hüzünü oynama sahalara yok bunun çözümü oyamayacaksın ,sende olmayan gözümü hiç bir bağlamda yer alamayan varlığında yüreğinin gerçeği bilen darlığında yalan tebessümler ,eğreti dudağında biliyorum sesim hala özünde,kulağında ........................................................................EMA |
Zaman derin bir suyun iz açılımı
koyaklarda vurdukça dalga ,güçlenen
zemheri bir kışın içinde kor saçılımı
kan kusarken şerbet içiyorum ,görünen
bir tırtılın yaprağı kemirme savaşımı
kelebeğe döneceği anı beklerken
ipeği zehirli dilinden örerken,yoksa kaçışımı
pejmürde bir kanat eğrisi deseni çizerken
bir günlük yaşamın sırat kıyısından
hatıratlar uçuşturmak sahte gökyüzüne
sahne boş,yazar kimliksiz kirli yakasından
Epiksellik dışı sergilem yeryüzüne
çalsın mitsel tanrılar pan larını
kırılmış kanatlar yağsın yeryüzüne
amaç ders vermekse insanoğlunun leş yanlarına
hadi kan kırmızı balon uçuralım gökyüzüne
bir çırpınış bataklık güllerinden
devindikçe battıklarına gam
son damlaları akacaktır pınarlarından
çamurun izi kalsa da yalana hala zam
vurdumduymaz iniltilerle kan emerken
şah damarı yırtılmış kangren
zevkle ömürleri çekerken
geriye bırakılan sadece utançlı bir an
yırtımış yüzlerde kalmayan nur/un
keskin sirke modeli bir yansıması
içine dönüp af dilemesi gerekirken
çatlak davul misali karması
kime denilebilir ki aç gerçek yüzünü
anlat içindeki gerçek hüzünü
oynama sahalara yok bunun çözümü
oyamayacaksın ,sende olmayan gözümü
hiç bir bağlamda yer alamayan varlığında
yüreğinin gerçeği bilen darlığında
yalan tebessümler ,eğreti dudağında
biliyorum sesim hala özünde,kulağında
TEBRİK EDERİM ÇOK GÜZEL ŞİİRDİ