SEN BENİ
Beni benden eden, mestane güzel
Onulmaz sevdaya saldın sen beni Cavlan saçların ki, kestane güzel Gülüşünle benden aldın sen beni Onulmaz sevdaya saldın sen beni Şarkıyla mest oldum teranelerde Düştüm de çıkamam geranelerde Kendimi ararım, viranelerde Ne yazık ki benden,çaldın sen beni Onulmaz sevdaya saldın sen beni Yaban gülü bile vefalı senden Tebessüm-ü hande,bu nasıl handan Aşkımı boğmaya hazırsın dünden Mervan’ı seçtin de, sildin sen beni Onulmaz sevdaya saldın sen beni Güzelim sen aşkı, bilmedin gitti Bülbülün yerinde, baykuşlar öttü İşte; deli gönlün, hasreti tattı Niye, söyle niye, buldun sen beni Onulmaz sevdaya saldın sen beni Özlem nöbetleri tutturdun bana Neler yaşamışız hele bak düne Dilruba oldum ben desene şuna Zavallı, saf biri, bildin sen beni Onulmaz sevdaya saldın sen beni Lüzumsuz yetmez mi gülden çektiğin Gece gündüz yollarına baktığın Bitsin artık şu canını sıktığın Bir Ferhat misali deldin sen beni Onulmaz sevdaya saldın sen beni Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ ETEK YAZILARI MESTANE: Sarhoş etme, kendinden geçirme CAVLAN: Çağlayan TERANE : 1. müz. Ezgi, makam, nağme. MEST: Kendinden geçme GERANE: Kuyu TEBESSÜM-Ü HANDE: cezbeden gülüş HANDAN : Şen, neşeli MERVAN: Eşek DİLRÜBA: Gönül çelen, gönül çalan |