Çorap Söküğü
İçinde bulunduğum saatlerin bir önemi yok
Gülüşünü görmediğim bir günü yaşanmış sayamam Gülme orucu tutuyorum iftiharla En samimi kahkahalarımı içime atıyorum Acılarla kahkahaları savaştırıyorum kanımda Enjekte edilmiş bir manik depresiflikle Canım baskı yapıyor damarlarıma Basma damarıma bu kadar artık sinirime dokunuyor İki uzaklaşıp bir gelme kalp çarpıntım Bu tip ritim bozukluklarına mahal verme Basıyım mı deyip çekme canını burnumdan Öyle bir sokul ki körelsin gözlerim Burnumun ucunu göremesem de olur Ama sökülme böyle n’olur iki ters bir düz Çorap söküğü gibi şimdi hayatım Seni söküp alınca çözülmeye başladı ilmikler peşi sıra Ben bile kalmadım benden geriye Kendime getir beni kulağımda şuan küpe… |