UMUTUmut; kalbimizde boy veren ağaçta, bitmesini hiç istemediğimiz yemyeşil filizlerdir. Umut; kolumuzdan hiç çıkarmak istemediğimiz can simididir. Kaybedersek yaşamayız. Umut; düşüncelerimizde gürül gürül akan ve hiç bitmeyen pınardır. Umut; rûhumuzda, beşikten mezara kadar her gün açan, renk renk çiçeklerdir. Umut; şans gişesi önünde uzanan upuzun kuyruktur. Umut; elimizde, ömür boyu çektiğimiz sabır tesbihinde usanmadan saydığımız tanelerdir. Umut; küçük bir çocuğun bakışlarındaki ışıktır. Umut; karamsarlıklarımızda doğan ve ışıldayan sayısız kıvılcımlardır. Umut; engin bir denizde, hiç bıkmadan dinlediğimiz kürek sesleridir. Umut; tatlanmış gözyaşıdır. Umut; ufkumuza, bıkmadan üst üste yığdığımız pembe bulutlardır. Umut; gün ve gece boyu, hattâ ömür boyu yeşerttiğimiz fidanlardır. Umut; geleceğe atılmış, çatlayıp yeşermesini beklediğimiz binlerce tohumdur. Umut; düşüncelerimizin pembe ağacında patlayan binlerce tomurcuktur. Umut; göremeyen gözlerde bir ışık zerresinin doğmasını beklemektir. Umut; erişilmeyen bulutlara dokunabilme isteğidir. Umut; hiç vazgeçmeden tutunmak istediğimiz erişilmesi zor zirvelerdir. Umut; ömür boyu rûhumuza can veren yağmur damlalarıdır. Umut; ömür penceresinden içeri giren gün ışıkları, ısıtan güneştir. Umut; çıkamadığımız dağların doruklarında gezinme isteğidir. Umut; rûhumuzda dolaşan, ara sıra perde perde yükselen nağmelerdir. Umut; ufuklara seslenip, gelecek aksisedâyı beklemektir. Umut; kurumuş bir kuyudan çekilen kovada görülen berrak su damlalarıdır. Umut; biteviye sürtülen hayat dişlilerinden sıyrılarak, öğütülmeden hayatta kalabilmektir. Umut; hayat ağacında sayısız olan, ama pek azının tadına bakabildiğimiz tatlı meyvalardır. Umut; değerini anlayabilenler için bir ışık zerresi, küçücük bir ses, rûhu saran nefestir. Umut; ekilen, büyütülen, hasat edilen ve tadına bakılan nimettir. Umut; çok istediğimiz halde, çok nâdir ele geçen, bazen istemeden elimizden düşürüp paramparça ettiğimiz kristâl bir vazodur. Umut; bir uçuruma düşerken tutunabildiğimiz bir kök, bir dal, bir eldir. Umut; uçuşan hayâlleri, tek tek toplayarak derin derin koklayabilmek isteğidir. Umut; bir insanın, bir hayvanın, susuzluktan kurumaya yüz tutmuş çiçeklerin, kesilmeyi bekleyen ağaçların, soluduğumuz havanın sessiz, duyulmayan çığlıklarıdır. Umut; savaşta, barut, kan ve kin kokusunun yerine, barış çiçeklerinin ve yağmur kokusunun beklendiği andır. Umut; kimsesiz çocukların başını dayamak istediği bir anne dizidir. Umut; yine kimsesiz yavruların, başlarında hissetmek istediği şefkât elidir. Velhâsıl, umut; insanca yaşamak, insanca ömür sürmek, insanca ölmek isteğidir. Hâlenur Kor |
" Umut; kimsesiz çocukların başını dayamak istediği bir anne dizidir. .."
GÜNAYDIN GÖNÜL DOSTU İNSAN ;
UMUT YAŞAMA SEVİNCİ DEMEKTİR..YİNE ÇOK GÜZEL VEDE ANLAMLI BİR YÜREK SESİYDİ ...
YÜREĞİNİZ VEDE KALEMİNİZ DERT GÖRMESİN KUTLUYORUM EMEĞİNİZİ..
SELAM VE SAYGIMLA..