EVDE YOKUMkim çalıyor kapıyı ? kim o ? * başımda küçük sokağın büyük uğultusu aramayın beni yaşamadan düşünmeye başladım sere serpe yatıp dileniyorum yalnızlığı * gecenin titreyen üşümesinde kalbimi kim çalıyor umudum bitti evde yokum giymeden yalanlarınızı ben yalnızlığa soyundum açmam kapıyı utanırım * kapalı perdeler istemiyor kimseyi parçalanmış beklentileri örttüm üstüme uyuyorum * yalvarırım kapıyı çalmayın evde yokum neyi düşünsem tütüyorum solan yapraklar düşerken bir orman yanıyor içimde * yanarken çatırdayan kozalaklarla küllenmeyen yangınlarım yayıldıkça yayılıyor denizler bile eğiliyor * gelmenize yakın saatlerde evde yokum karanlığa kapattım artık bende kalan gözlerimi gölgemi aydınlatmaya uzanamam çalmayın kapıyı evde yokum * SERDAR SAN - İZMİR , cumartesi - 02.08.2014 * |
Şiirinizin yüreklere dokunmaması mümkün değil. beni de etkiledi ve kalbimi burdu.
Saygılarımla değerli arkadaşım. Böcek almış yönetimden. Ayrıca tebrik ediyorum.