Ben’sin!

Kızıl, gün batımlarına yükledim seni,
Asil,
Kıyısız!

Arsız asılmaların çooook ötelerinde,
Varsıl yüreklerin enginlerine!

Hiç bir ayak tabanının izinde kalma diye,
Med cezirlerini, dolunaya endeksledim bile!
Çekilmelerin, ölümüne olsun,
Beş para etmez ciğerli sazanların.
Kabarmaların, makberi olsun kayan yıldızların!

Kıyısız umutlarım gibisin, asil!
Asıl,
Gök gözlerin derinliklerinden sök al,
Beyaz bulutlar,
Binekliğine oturağa gelsinler!
Gözlerin,
Bütün perdeleri delsinler ki,
Hedefini şeksiz belirlesinler!

Yüksel !
Yüksel !
Yüksel ve del Asuman’ı !

Mars’ı seç,
Geç, teferruatı!

Ergonomik sal,
Kilitlen ve deriin bir nefes al,
Dinlencede kal!

Deprem,
Kasırga,
Hortum,
Sel......

Emniyettesin,
Kalkanın sensin!
Duyargaların algı alanında,
Sadece kendi sesin!

Gayrısını def edersin!