üç vakte gülüm
yarı kalmış bir şiirin ardından
bu gözyaşları yetim düşmüş şairinden bir bilsen nasıl acı verir yokluğu. ve daha nice yarım kalmışım ben nice yetim nice yalnız nice suskun. kesip atılmış tüm türkülerim kırılmış sazım, kavalım, topacım ve kalbim ve ziru ziyan gençliğim, ve yitirdim o inci boncuk papatyalara dizdiğim sevgilerimi. çok değil üç vakit üç vakit bekle beni. üç vakit kaç eder bilmem falcı kadından duymuştum ama üç vakte doğacakmış güneş. fala inanmam bilirsin umut ya o ilk güneş doğanda sen yanında bil beni. al bir gerdan boynuna apak bir yazma ve saçlarına gül kurusu gülüm eteğine karanfiller dökeceğim. ve alnında ılık bir öpücükle ilk sevişmelerimizi gün kararırken sevgilim loş bir ışıkta yaparken, ve ben bir ananın bebeğine baktığı gibi sere serpe büyüteceğim seni. md |