Susmasın Ninniler..
Gecenin bir vakti,
Kulağımda bir ses çınlayı verdi.. Inceden inceden, bir nağme Öylesine içten, öylesine sevecen.. Yumdum gözlerimi, Dinledim bu ezgiyi.. Hiçte Yabancı değildi, aslında ! Kulağıma bu melodi.. Çokta tanıdıktı üstelik. Nereden geliyordu bu ses ? Ne de güzel dinleniliyordu, Gecenin tam da ortasında… Yarı uyur, yarı uyanıkken, Nasıl da, mest ediyordu insanı ?.. Gönülden kopup gelen bu nağme.. Bu ses bir annenin sesiydi, Belli ! O yüzdendir işte, ruha bu denli işleyişi ! Bir annenin evladına verebileceği , En güzel hediye, bu değil midir ? Kendi uykusunu bırakıp, Onun için seferber olmuş, Korkmasın diye yavrusu ; Onu ninnilerle uyutmuş.. En güzel rüyalara dalsın da, Hep mutlu olsun diye, Onu kendi gözünden bile sakınmış… Kucağında sarmış, sarmalamış. Sırf o ağlamasın, mutsuz olmasın diye.. Canını ona adamış.. Yarınları hep güzelliklerle dolsun istemiş, Ve ona güven aşılamak için, Yanından bir an olsun ayrılmamış.. O en güzel rüyalara dalıncaya deyin, Gözünü bir an olsun kırpmamış, O incecik sesi ile, Uyusun da, büyüsün yavrum, Büyüsün de, O da evlat sevgisini tatsın, demiş, Öyle olsun istemiş.. Aslında, her gece yavrusunu, Ninnilerle öpüp, sarıp, uyuturken… Tıpkı bir zamanlar, Kendi annesinin yaptığı gibi O da evladına miras saymış, Gece vakitlerinde, sabah seherlerinde, Ve günün herhangibi bir saatinde, Yürekten kopup gelen bu ezgiyi Bu melodiyi.. NOT: ANNELERIN NINNILERINI SUSTURMAYIN.. YAZAN: GÖNÜL CESLI 01.08.2014 SAAT: 02:16 |