KEŞKEBir düş’ün evreninde yalpalamak Dağılmak uzayında hülyanın Gümüş renkli resimlerini çizmek istesek Somutlanmayan umutların Kayan yıldızlar gibi dostlukların Kara deliklerini tıkasak Dostluk gezegenleri bulsak yeni Sevgiden başka sözcüğün kullanılmadığı Yunus’ların kanun, Mevlana’ların gönül olduğu Yeni bir hayat bulsak Çöp kutularını öğün, Ölümleri düğün gibi görmesek Yeniden başlasak hayata Yeni bir gezegende Tek dilde tek dinde Tek gönülde olsak Her gönülde yaşasak Boyumuz uzasa, Ayaklarımız kollarımız kalınlaşsa Ama göklerden Yağmur yerine Kar yerine Ölüm yağdıran beynimiz hep aynı kalsa Ölümün ölümü için Keşke biz hep çocuk kalsak . (Edip Kamil) |