Çayın renginde nice efsaneler demlenir.
İnce belli cerenler leylin içindeki düş.
Aşka teslim olanın dem dem gözü nemlenir.
Bir nigardan yadigar çaydaki eşsiz gülüş.
Berraklığın türküsü nağme nağme her mevsim.


Hüzün hep aşinamız lâkin ne gam diyoruz.
Gül misalin sızısı kendi gibi sevgili.
Çay saati gelince şekerle eriyoruz.
İstanbul çayın remzi bin bir hayalin ili,
Kız Kulesidir süsü zarafet soylu isim.


Semaverin düşünde turnalar seferde hep.
Bulutlar nazla gider sevgili diyarına.
Gönülde burukluğa hasret acısı sebep.
Erişmez hiçbir peri o yârin miyarına.
Berraklığın türküsü nağme nağme her mevsim.


Renk ahenk buluşması çayın renginde tını.
Yeditepe üstünde tam yedi renkli hayal.
Asaf Osman anlatan halen çay sanatını.
Bir bestenin içinde uyur gül tenli nihal.
Çayın solmaz öyküsü naz tütsülü has resim.


Berraklığın türküsü tazelenir her sabah.
Leyla saçını serer gümüş tenli sulara.
Yükselir sinemizden sessiz sedasız bir ah!
Hasret dem dem mil çeker Boğaz’da uykulara.
Berraklığın türküsü nağme nağme bir mevsim.
28.07.2014İ.K(Eymir)