denizi özledim. düştüğüm hasret çölünde

GRİNİN HİKAYESİ
Bir gülsen bütün savaşlar bitecek
İçimde med cezir vakti
Ay dolunaya dönüşecek
Huzurlu saatlerin son demleri
Gençliğini tükettiği bir sevda uğruna
Ne kaldı söyle benden yarına
Düşmüş bir yaprak gibi gelsem kapına
Ne değerim olur tepelenmekten başka
İnci gibi sözler etsem yüreğine
Kulaklarına demir döver sanki usta
Söylesem en güzel seranatı pencerende
Kavga eder sanırsın kedileri balkonda

Bir gülsen bütün savaşlar bitecek
İçimde deprem vakti
Şehir karanlıklara teslim edilecek
Aydınlığım yok
Gözlerindeki ışıktan başka
Huzurlu saatlerin son demleri
Al artık ağzıma sürdüğün kırmızı biberi
Oysa annem verirdi
Ninni söyleyerek memesini
Bir sevda uğruna
Çektiğim elemi
Anlatsam sana masal sanırsın
Bir iki tatlı sözle belki kandırır
Ama bir ömür yandırırsın


Bir gülsen bülbüller mesken tutacak
Akbabaların saldırdığı canımı
Bir zamanlar ateşinin yandırdığı
En güzel yanımı
Ağıtçılarımın ağıtları
Ruhumun acı çığlıkları
Anlatsam anlamazsın
Denizin hırçın dalgasında
Yittiğimi,
Sahilinde bir ayak izi
Bırakmadan sildiğini
Fark etmezsin
Çünkü sen beni hiç tanımadın
Çünkü ben senin hayatından
Bir figüran gibi geçip gittim





Bir gülsen, bir gülsen, bir gülsen
Savaşlar bitecek, depremler bitecek
Akbabalar canımdan çekip gidecek
Bırak savaşlarım sürsün
Depremlerim şehrimi yıksın
Akbabalar canımın yoldaşı olsun
Sonunda anladım ki
Gök maviydi, deniz maviydi
Benim rengim griydi
Gök denizin, deniz gök’ün mavisiydi
Bu sadece
Denize hasret grinin hikayesiydi…
M. Ö. kahramanmaraş