Sözünün arkasında şerefi ile duran,
Göğsü önde başı dik düzgün bir adam vardı.
Haksızlıklara karşı masaya yumruk vuran.
Mazlumların yanında özgün bir adam vardı.


Bu gün gördüğüm adam şaşırdım o değilmiş,
El avuçta kalmamış viran olmuş dağılmış,
Direncini kaybetmiş başı öne eğilmiş,
Yapıları yıkılmış bozgun bir adam vardı.


Hazan vurdu kurudu hangi dala el atsa,
Yatağı diken sanki nere uzanıp yatsa,
Lokması zehir oldu yavana neyi katsa.
Umudunu yitirmiş bezgin bir adam vardı.


Mum ışığına hasret karanlıkta yaşayan,
Omuzda kahır yüklü heybeleri taşıyan,
Dertlere nikâh kıyıp mutluluğu boşayan,
Kendine bile küsmüş üzgün bir adam vardı.


Dünü bu günü geçti yarını göremeyen,
Olduğu yerde sayıp ileri yürümeyen,
Sorulan suallere bir cevap veremeyen,
Feleğe isyan etmiş ezgin bir adam vardı.


Derdini umursamaz cebini soranlara,
Ekmeğini yiyip de sırtından vuranlara.
Çocukları ve eşi can gibi duranlara,
Hakkı helal etmeyen kızgın bir adam vardı.
……..O adam benim ağbim RAMAZAN ZARAR DI.

Hüseyin zarar
26/07/20114