DERVİŞ PINARI
Yıllar var ki sana uğrar geçerim
Yoluma duransın Derviş Pınarı Hem dinlenir hem de suyun içerim Hal hatır soransın Derviş Pınarı Ruhum huzur bulur sana gelince Gözlerim ferlenir yuğup silince Dinlerim lafzını suyun dilince Dersimi verensin Derviş pınarı Ne vefalı dostsun eşin bulunmaz Dört mevsim akarsın susuz kalınmaz Her ne desem dinler üstün alınmaz Sırrıma erensin Derviş Pınarı Gelen geçen durur suyunu içer Bir misafir gelir diğeri göçer Yolunda miss gibi çiçekler açar Çimene serensin Derviş Pınarı Türlü kuşlar gelir konar taşına Muhtaçtır mahlukat yazın kışına Sanmasınlar seni akar boşuna Dualar derensin Derviş pınarı Kimi dertli gelip derdin anlatır Kimi yorgun yolcu canın dinletir Garip çoban kavalbçalar inletir Derde em sürensin Derviş Pınarı Şu dağın başında mesken verilmiş Gökkuşağı senin için gerilmiş Billurundan kanıp şükre erilmiş Menzile varansın Derviş Pınarı Bulem hatun.26/7/2014, BURDUR-Bucak.. |