Ben! Çocuklar öldüğünden beri hep yastayım Şiir dilim ölüm orucunda
Bu gecede beni yaz
Bakarsın melek gibi yanağını okşar ölümüm Bu gecede beni yaz Cennete gidiyor anne kokulu ümidim Sen hiç annenin ölümünü içtiniz mi gözlerinden Damla damla yakıcı… Binlerce ağıt yüklü süt kokulu ölüm gibi Bu gece kanadı yanan kelebekler uğradı Gözlerine baktım öksüz süt kokulu çocuklar gördüm Yüreğime kor düştü Ve şiir olup yağdım düşlerine Bu gece uykumu böldü bir çocuğun hayali Gözlerinde ölüme kapanan kirpikleri Ve kanadı yanan kelebeklerin süt kokulu son nefesi öptü Ah Filistin de ölmek ne kadar kolay Hayat ağacının dallarında melekler asıldı Toprağa küstü bereket Yağmur kırgın güneş kızgın Berekete kan bulaştı Ben! Çocuklar öldüğünden beri hep yastayım Şiir dilim ölüm orucunda Dilsiz şeytana döndü insanlık mahmudiye düzkaya |