Her adım atışta Çerkez sevdaların kül eden Ömürdür gördüğünHer okundukça ritmik ritüel’e başlar Kafkas dansına sevda Acıklı bir müzikte duyulan benim hikâyemdir İki ufak yüreğin sevda dansıdır gördüğün Alaca karanlıkta hüzünlü dansa başladı zaman Ah ısız köy kokulu alaca karanlıkta açan şebboy Göğsümde ayrılığın görünemez elinin ağırlığı Ki bizi yakan nart ateşi gibi alaz alaz Solgun gül damlasına ıssız köy karanlığına gömülen hüzün Kıskanılan sevdaların acıklı adıdır zoloy Begüm ağlatan kafe’de ölüm çiçeği Şu dinlediğin sessizliğin müziğidir Ağlatan dansa atılan her adımı ölüm öper ölümü de zoloy Yeniden aşk sana rastladı dedi şımarık bir kadın Kin ve öfke kustu bakışları Ağlatan dansa başladı sevda Ve adım adım zor olanı seçti zoloy İşte! Ağlatan kafe’nin öyküsüdür sevda Şu duyduğun müzik can yakar Solgun bir gülün efsanesidir yazılan her mısra Ve her okundukça ritmik ritüel’e başlar Kafkas dansına sevda mahmudiye düzkaya |
İşte! Ağlatan kafe’nin öyküsüdür sevda
Şu duyduğun müzik can yakar
Solgun bir gülün efsanesidir yazılan her mısra
Ve her okundukça ritmik ritüel’e başlar Kafkas dansına sevda