Hoyrat Zaman...Ah ! sevgili Neyine kandım da sevdim seni Hani söz vermiştin hiç gitmeyecektin Kelepçe takmıştık ellerimize Kenetlemiştik kalplerimizi Mühürlemiştik gözlerimizi Asmıştık dar ağacına ayrılığı Yok etmiştik lügatımız/dan vedaları Bu hoyrat/ca gidiş neden..? Sen giderken; Ay tutuldu yıldızlar söndü Yakamozlar küstü sırtını döndü Mavi bulutlar tenime kar yağdırdı Siyah saçlarıma beyazları kuşattı Hoyrat bir gecede... Ne ilkbaharı Ne yazı gördüm Hep kışı hazanı ördüm Boynu bükük yapraklar Sararıp düşerken payıma Savruldum hoyrat bir vakitte... Gece yalnızlığıma gebe kalırken Karanlığın kapısını araladı Zaman çoktan sensizleş/ti Durdu sanki ! Yarına doğacak güneş battı Avucumda yangın kıvılcımları Küllenen sızıları közledi Serpeledi sol yanıma Güneş bile sözünde durmadı Yaktı tüketti ömrümü Hoyrat bir zamanın teninden... N@zlı HüzünYıldızı |
Karanlığın kapısını araladı
Zaman çoktan sensizleş/ti
Durdu sanki !
Yarına doğacak güneş battı
Avucumda yangın kıvılcımları
Küllenen sızıları közledi
Serpeledi sol yanıma
Güneş bile sözünde durmadı
Yaktı tüketti ömrümü
Hoyrat bir zamanın teninden...
N@zlı HüzünYıldızı
Anlam ve anlatım mükemmeldi severek okudum
Usta kalemi selamlıyorum kalemin daim olsun
________________________________________________Saygılar üstat