Nesin sen
Bazen hüzün yağmurları oluyorsun
Ansızın yağıyorsun üzerime Gözlerimden yaş olup akıyorsun Bırakıyorsun sessiz bir köşede Bazen gülüşümü çalıyorsun En mutlu olduğum anlarda Sızlıyorsun yüreğimde aniden Gülüşüm susuyor utanıyor kimsesizliğinden Bazen bir meltem esintisi olup Dokunuyorsun aniden tenime En doyumsuz hazlara ulaştırıp Kayboluyorsun bilinmezliğe Bazen mutluluk oluyorsun Kuşlar gibi gökte uçuruyorsun Hardal tarlalarında birlikte koşup Balonlar uçuruyorsun gökyüzüne Bazen kasırga oluyorsun yüreğimde Devasız dertlere bırakıyorsun beni Kanatsız bir kuş gibi çaresizce Bırakıp gidiyorsun beni Bazen bir ses oluyorsun Kulağımı binlerce çağı fısıldayan Anlamsız hecelerinle Yüreğimi yakıyorsun Söyle kimsin sen Yüreğimde benden içeri bir yerdesin Ben senin gözlerini hiç görmedim Dokunamadım hiç bir zaman sana Ömrümün son baharındayım artık Çık git yüreğimden Ben benle yalnız kalayım |