Mahşeri kalabalığın isyanı var
Ses çıkmıyor ağızlardan
Herkes çaresiz ızdıraplar içinde
Kuşlar bile uçmuyor o an
Her taraf sisli karanlık
Yağmur bulutları inmiş yeryüzüne
Gri yüzler gri eller sönük bakışlar
Durmadan akan gözyaşları
Toprak kayıyor ayaklarımın altından
Zaman geçmiyor sanki durdu kainat
Ölüm acısı geziyor insanlar arasında
Daha gencecik otuz beş yaşında
Çocukları başkalarının kucağında
"Kalk oğlum kalk " diyen anneye
Neden neden neden" diyen karısının sesi
Mezardaki ölüler bile ağladı
Nemli toprak kokuyor bu gün mezarlık
Herkes küreği kapma yarışında
İbo sonsuzluğa uğurlanıyor
Dönmeyecek dönemeyecek
Yüreklere yaktığı mum
Hiç ama hiç sönmeyecek
Biliyorum kabullenmek çok zor
Ölüm meleğinin okları kime denk gelirse
Ne yaşa ne de cinse bakıyor
Makam mevki mal mülk şöhret
Kurtarmadı kurtaramaz kimseyi
Eğer ölüm en gerçek ise
Neyin peşindesin insan oğlu