Yaşamak
Yaşamayı çok istedim senle
Yaşamak, yaşamak
Ama öyle hiçten değil ha …doyasıya
Neden mi, bilmem
Sence…
Ne dersin buna
Ne dersen de ben bilmezdim
Bu kadar sıcak olduğunu
Islak gözler sıcakmış
Bunu öğrendim senden
Öğrendiğim şeyleri sorarsan çok şey
Çok şey öğrendim senden
Kuşlara yem vermesini
Islak kaldırımların beni serinlettiğini
Kuru yaprakların çıtırtısının
Kuşları uçurduğunu
Güneşin yalnızlığını öğrendim
Sensiz kalınca boş sokaklarda
Saate bakınca geçmediğini
Uykunun sensiz gelmediğini öğrendim
Su içerken seni düşünmeyi öğrendim
Yaşamanın sensiz olmadığını öğrendim
Öğrendim zalimlerin neler çektirdiğini
Zalim dediysem alınma ha
Sana demedim bunu
Yalnız kalanları yalnız bırakanları
Zalim olarak adlandırdım ben
Düşünce insan ana sözü eder
Ben edemez oldum neden bilmem
Senli rüyaların güzel olduğunu öğrendim
Acaba neden
Bunun adı sevgimi
Yoksa serzeniş mi
Zaman bir hayli geçti
Uyudun sanırım
Benimi düşüneceksin sanki
Habersiz sevgili
Neden mi bilmem bilemem ki
Neyse ben burada bitireceğim sözlerimi
Sende oku eline geçerse bu şiirimi
İstersen ben okuyayım sen rüyanda dinle beni
Oldu mu oldu mu habersiz sevgili

Çetin Korkmaz