gelmeyen trenler garı
soğuğun töresi bu
cayır cayır yanana kadar üşümelisin... ... dişleri dökülesi kardan adamlar yalın ayaklı çocuklara bıyık altı... üşüyen gülleri parçalar yünlü eldivenler umursamaz köstebekler, karın altında yiyen her haltı... gelmeyen trenler beklenir gelmeyen trenler garında ve hayatında hiç kimseyi sevmemiş aşıklar bekler kahvenin buğulu canımda dökülmeyen gözyaşları ısıtır ütüsüz suratlarını esmeyen rüzgara lanetler okur kurumuş kır papatyaları ve mehtap esner günün ortasında... buralarda kurtlar yazın ulur, kışır herkes varlık yokluk kavgasında... bu mevsim mukadder istikbale namümkün hayaller kurulur... gülümsemek zordur kışın ortasında gülümsemek zordur bu bitmeyen gece,gelmeyenler garında... |