Sen Şiir Sanıyorsun...- Ruhumda üç beş zorba tespih sallıyor bugün Belli ki kalem yine cinayet işleyecek...- "La havle"yi dilime bir emirle koyarak "Çok şükür" kisvesiyle sabrımı sınıyorsun. Gözlerime hülyanı kor demirle oyarak Gördüğüm her hayali suçlayıp kınıyorsun, Zikir sarhoşu gönlüm, ruhunda kayıp dünya Ben beni arıyorum; sen şiir sanıyorsun. Kaybolmaktan bıktığım yalnızlık batağında Benden bana göç eden bir aşkın otağında Bin asırlık hüznümün buz tutmuş yatağında Benden önce uyuyup bensiz uyanıyorsun, Hayırlara vesile değil gördüğüm rüya Tövbeni arıyorum; sen şiir sanıyorsun. Kırk yamalı bohçaya umudu dokuyorken Uğradığım her adres yalnız sen kokuyorken Tek seni ezberleyip tek seni okuyorken "Amin" denen çıranın ucunda yanıyorsun, Gözlerimin ferini alıp giderken ziya Gölgeni arıyorum; sen şiir sanıyorsun. Susuz kalmış güllerin kanayan yarasından Uykusuz bir aşığın en son sigarasından Ruhumun karasından, bir şarkı arasından Kirpiğime dokunup hüzne dayanıyorsun, Hâlâ aklımda ismin, çekip gitmiştin güya Hep seni arıyorum; sen şiir sanıyorsun.. 13.07.2014 Beylikdüzü |
Aciz tarafından 4/16/2016 6:21:07 PM zamanında düzenlenmiştir.