3
Yorum
14
Beğeni
0,0
Puan
1937
Okunma
Hiss-i kâbl-el vukû...
vakit eriştiğinde güne
ve gün düştüğünde düne
hüsn ile demlenirken ân
rû be rû
cân bulan ve cân olan
kıblesinde gönlün
sunulan
zerresi siyâk kürresi sibâk
evvel gelmekliğe/ âhir varmaklığa
vara yoğa /varlıktan yokluğa
tene toprağa / açlıktan tokluğa
küllü ömre mâlik / kalıptan kâlbe melik
Sin mâkâmında sükûtla hasbihâl
nûn ile yıkanmış bir hâl
cezbeden/ yadigâr meftûn oluş
seher vaktinde titreyen dal
Hiss-i bâ’d-el vukû...
Esrâr-ı elif...
Ve devrânda Hû...
/.
Nâz Revâ Nur