DAYANABİLİRSEN
DAYANABİLİRSEN
Ben zaten ölmüşüm, bekleme medet, Bak! Canım kimse yok yanımda benim. Yeniden dirilmeye var mı? Bir sebep, Kırılmadık bir yanım kaldı mı? Benim. Her defa, el ele gezerken dargın ayrıldık, Yok, faydası özrün, bu kaçıncı dargınlık. Her muhabbete soktuğun acıdan bıktık, Bitirdin canım, içim söz dinlemiyor artık. Ben seninle yaşamaya bir ömür verdim, Bilesin, uğruna sinemde ne isimler sildim, Sana gönül verdimse, Suç mu? İşledim, Galiba, sen kalıcısın burada, ben faniyim. Mendili sallayan ben, el eden yolcu sen, Hasrete! düşünmeye değmezmişsin sen. Ömre sığdırdığım dertlerden birini beğen, Bende, dahası var o birine dayanabilirsen. 11.07.2014 Ahmet Bağçe |