Hayatın aynasına düşen özlenen ve beklenen kara gözlerindeki küs öyküleri baba kokuluBir çocuğun gözleriydi beni sana çeken Söylemek istedikleri göz ucunda duru bir saflıktaydı Ne çok şey biriktirmişti oysa Ki babaya duyulan hasret lokumu Ömründe kekremsi bir tat bırakmıştı Sessizliğinin farkına geç kalınmışlık eklemişti yılar Telaşlı gidişlerin dönüşü yoktu İşte! O yüzden hep hüzün yoğurmuştu kirpiğindeki her damla Ki babaya duyulan hasret lokumu Ömründe kekremsi bir tat bırakmıştı Bir çocuk yalnızlığım penceresinde…. Boş çerçeveye takılı kalmıştı gözlerindeki hüzün ile Kara gözlerindeki küs öyküleri baba kokulu Ki babaya duyulan hasret lokumu Ömründe kekremsi bir tat bırakmıştı Ertelediğim düşlerimin penceresinden… Mahzun mahzun bakma bana Doğmamış oğlum hoş geldin hayal dünyama Huuu Bak! Yazdım işte öksüz kalan seçe parkalarım ile seni Ben bu çocuğu çok seviyorum kara gözlerindeki öyküleri baba kokulu mahmudiye düzkaya |