AFFEDEMİYORUM ONUBir yar sevdim evvelden terkedip gitti beni Sormadı ne yaparım bedeli ben öderken Bir avuç mutluluktu sürüp dağladı teni Kendine iyi baktı son sözleri giderken Nem kaldı ondan sonra yalan dünya da bana Çekip gitti haince acımadı bu cana. Ayrılık nikahıydı aramızda kıydığı Beyaz gelinliğimi kırmızıya boyadı Kerem gibi yanarak düğmelerdi saydığı Bu alnımı sebepsiz hasretine dayadı Azrail’le habersiz anlaşma mı yapmıştı Bana haber vermeden başka yola sapmıştı. Saçlarımı okşarken hırçın çiçeğim derdi İnadımı kırmıştı aşk tövbemi bozdurup Karşılıksız sevdayı yalnız o bana verdi Geçmişte ki lekeyi tutku ile kazdırıp Meğer boşaymış emek kolayca gidecekmiş En büyük kötülüğü o bana edecekmiş. Şimdi affet desede gönül affetmez onu Hangi zalimin değdi bilmem ki kem nazarı Ben hazırlamamıştım aramızda ki sonu Ziyaret etmiyorum yakın olan mezarı Ya beni de alsaydı giderken kollarına Bilmiyor muydu sanki kurbandım yollarına. Ayvazım DENİZ |