Yalnızım
Sıkışmış kalmışım dört duvar arasına
Pespembe olsa da hayat göz pınarlarında Bana kara oluyor yaşam Aydınlatmıyor hiç bir güneş odalarımı Yalnızım, yapayalnız Beni atma desem de kara kuyulara Düşünceler alıp gidiyor çıkmaz sokaklara Dur durak bilmeyen sancılara Yediveren sular döküyorum Yalnızlığımı alabildiğince büyütüyorum . . . . Çetin KORKMAZ |