KADAR
Yalnızız,
gitmelere alıştığımız kadar. Mutluyuz, gülmeyi bildiğimiz kadar. Aşığız, sevebildiğimiz kadar. Dindarız, işimize geldiği kadar. Huzurluyuz, bir dilim ekmeğe ’şükür’ diyebildiğimiz kadar. İnsanız, olabildiğimiz kadar. Günahkarız! Hiç olmadığımız kadar... |