Vuslata Geç Kalan Hallerime AcırımBu gün düşlerden sıyrılıp hakikat yoluna açtım g/özlerimi Mahmur makamında demlenen eyvah yüklü pişmanlıkları okudum Beyhude geçen zamana b/akıp Takvimler ters yüz olmuş ölümü aramakta Vuslata geç kalan hallerime acırım Sessizce süzülür bir tutam gözyaşı şakaklarım ıslanır Ben gözlerimi mühürlü gecelerden ç/aldım bu sabah Sağımda üşür hasret kokulu gül iklimleri Solumda sancısı, aşktan sürgün edilmiş yılların Yürüyorum sesimin ötelere olan vurgunluğudur bu şiir Tutuşur mest eden bülbül avazım lisanım yanık Ey sonsuzluğa açılan kilitli kapıda inleyen sesim Azad et geç kalınmış olmasın sürmeli gözlerde bayram sevinci Hakikat karanlık perdelerden sıyrılsın Siyah peçesinden soyunup dolsun ayın şavkı c/ismime Yâr muştulu bir yolculuğun mukaddes yolcusu olmaktır niyetim Acının yamacında pişmiş bir derviş sabrıyla Yansın kül olsun şu fani ömrüm benim Hilkatin gereğine kavuşsun masivaya meyleden kalemim Kıyamına dursun küskün kelamım hakikat mevsiminin Ey mecaz iklimlerinde teselli arayan resmim Bak şu aynada tecelli eder fıtratındaki rengin Beyaz sayfaları zindan karası buhranlara boyama Şu yalan dünyada efkâr mı biter Bir nefeslik vakittir hayat Yırt mazinin günah yüklü defterlerini Pişmanlıkla gam eyle tövbeyi nasuh ile niyaz ekle dilekçene Sevda ufkunda ne baharlar mütemadiyen tüllenir Nuray AYHAN... |