DERT YORGANIUyandırdın beni bak kabusumdan, Sırtımdaki yükü kaldırıverdin. Beni benden eden şuur usumdan, Kalanları da silip atıverdin, Sensizliğin sessizliği boğuyor, İçimdeki sıcaklığın soğuyor, Güneş nerde kime nasıl doğuyor, Düşünmeden bir pula satıverdin. Tahterevalli gibi oldum eyvah, Düşüp kalkmaktan çok yorgunum vallah, Kolumdan kaldıran olur inşallah, Dertleri hep içime atıverdin. Kadehi çoktan kırdım kadehsizim, Tuttuğum dal kırıldı kadersizim, Düşmek üzereyim çokta halsizim, Dertleri yorgan edip yatıverdim. 07.07.2014 Adil ÜREKSOY ’’Adil’ce’’ |