BUNCA ZAMAN (Aruz vezniyle)Bîvefâ bir yâri, cânan sanmışım ben bunca zaman, İşvesinden hâz alıp hep, kanmışım ben bunca zaman. Sînesinden, hep o rahşan âfitaptan nûr alarak Kâfirin kor leblerinden yanmışım ben bunca zaman... Bâbilin aşk bahçesinden seçtiğim bir gül diyerek, Hem güzel, pek nâzenin, hem rûhnevaz bir el diyerek, Gözledim hep yollarından, bekledim hep ’gel’ diyerek, Özleyip ol mihribânım anmışım ben bunca zaman... Fâ-i -lâ-tün / fâ-i-lâ-tün / fâ-i-lâ-tün / müf-te-i-lün -.- - /-.- - /-.- - /-..- Ünal Beşkese :::::::::::::::::::::::::::::::::::::. Rahşan..........:parlak afitap............: güneş - çok güzel, parlak yüzlü leb................: dudak ruhnevaz......:ruhu okşayan Mihriban.......:güler yüzlü, müşfik kadın |