HÜZÜN TÜRKÜSÜ
Aklıma sevdiğim gelir
Hislenirim Sabrım isyana yenilir Hırslanırım Hayatımın romanında Hüzün dolu her anında Sigaramın dumanında İslenirim Kapıda bıraktım dünü Burada şaşırdım yönü Gardiyana görüş günü Seslenirim Maltada dolaşan kimki Adım okunacak belki Bayramlarda çocuk gibi Süslenirim Zindanların avlusunda Kaybolurum kuytusunda Gözyaşımın buğusunda Sislenirim Savaşırım hasret ile Sabrederim kudret ile Öfke ile nefret ile beslenirim Şu taş duvarların nemi İçime düşürdü gamı Sevmek suçsa ben cezamı Üstlenirim Burda her dem ömür gibi Geceleri kömür gibi İşlemeyen demir gibi Paslanırım Hüzün çöker zindanlara Işık vurmaz ranzalara Kireçli taş duvarlara Yaslanırım |